Wprowadzenie: część pierwsza - Natalia.

- Natalia,  obudź się.  - Powiedziała moja drużynowa w środku nocy. Nie wiedziałam, co dokładnie się dzieje. - Zakładaj mundur i wychodź przed szkołę. Będziesz zdobywała sprawność.  - Posłusznie zrobiłam to, o co mnie prosiła.  Wyszłam z ciepłego śpiwora i zaczęłam się przebierać.
Jak się okazało nie tylko ja brałam udział w nocnych zajęciach. Przed budynkiem szkoły, w którym odbywał się biwak, stało dziesięciu harcerzy. Czekaliśmy jeszcze parę minut, gdy usłyszeliśmy proste, podstawowe komendy.
- Baczność! Spocznij! W dwuszeregu frontem do mnie zbiórka! - Szybko ustawiliśmy się przed przełożoną i ruszyliśmy w stronę lasu. Przez całą drogę zastanawiałam się, co dokładnie będziemy robić?  W końcu jaką sprawność zdobywa się w środku nocy?
- Stój czoło! - Krzyknęła Patrycja, a na jej słowa cały szyk stanął.
Znajdowaliśmy się w dziwnym miejscu. Staliśmy na środku drogi. Po lewej stronie było wejście do lasu, a w nim ustawione były małe świeczki oraz czerwone znicze. Domyśliłam się,  co nas teraz czeka. Nie było to zdobywanie sprawności,  lecz biszkoptowanie, czyli straszenie harcerzy, którzy są na biwaku po raz pierwszy.
Ale dlaczego biorę w tym udział?  Przecież to nie jest mój pierwszy wyjazd harcerski.
- Natalia. Idziesz jako pierwsza. - Przeraziłam się na te słowa, ale nie chciałam wyjść na tą,  która wiecznie się boi, dlatego ruszyłam przed siebie. Za drzewami słyszałam buczenie chłopaków,  którzy próbowali mnie wystarszyć. Udawało im się to.
Gdy doszłam do zakrętu, usłyszałam  dziwny, mrożący krew  w żyłach krzyk. Przez chwilę pomyślałam, że to wytwór wyobraźni, ale krzyk rozległ się ponownie.
- Maciek nie nabijaj się ze mnie. - Mówiłam trzęsąc się ze strachu i z zimna. Znów usłyszałam ten krzyk. - Maciek? Halo? To ty? - Nikt mi nie odpowiedział. Założyłam kurtkę i ruszyłam biegiem przed siebie. W końcu dotarłam na metę. Stał tam wysoki chłopak ubrany na czarno.
- Musisz stać cicho. Jeśli będziesz się odzywać,  to pójdziesz do opuszczonego domu, który znajduje się tuż za nami. - Opuszczony dom? Jaki opuszczony dom?  Szczerze mówiąc niczego nie widziałam,  ale wierzyłam, że coś się tam znajduję i nie jest to nic przyjemnego.
Usiadłam na zimnej ziemi, tuż obok czerwonego znicza. Zauważyłam, że po piasku nie chodzi ani jedna mrówka.
- Co za dziwne miejsce. - Pomyślałam.
Oparłam się plecami o wysokie drzewo i zamknęłam oczy. Znów ten okropny krzyk. Zupełnie, jakby ktoś zabijał małe dziecko lub kilkoro. Zaczęło mi się robić strasznie gorąco i upadłam na ziemię.
                 Powoli i ostrożnie otworzyłam oczy. Już na samo powtanie  poraziło mnie ostre światło.
-Jak się czujesz? - zapytał chłopak, który nas biszkoptował.
Leżałam w swoim śpiworze, w ciepłej kadrówce i nie za bardzo pamiętałam, co się stało.
-Jesteś bardzo blada.
-Czuję się dobrze.  Jestem po prostu zmęczona.  - odpowiedziałam.
- W takim razie idź spać. Rano odbędą się zajęcia.  Dobranoc.  - powiedział i wyszedł z pomieszczenia.


___________________________________________

Hej.
Dzięki za taką liczbę wyswietlen
Dajcie znać,  jak tam rozdział .
Komentujcie.
Pozdrawiamy
Dżerr i Blackie